Receb Ayında Yapılması Gerekenler

“Her kim recebin başında,ortasında ve sonunda yıkanırsa,anasının kendisini doğurduğu gündeki gibi günahlarından çıkar”
Hadis-i Şerif (Safûrî Nüzhetü’l-mecâlis, 1/139)

“Haram aydan (yani bu aydan) bir gün oruç tutana,ALLÂH-u TE’ÂLÂ her gününe karşılık bir ay (oruç tutmuş sevabı) yazar..”
“Hadis-i Şerif”

“Her kim,herhangi bir aydan perşembe,cuma,cumartesi olmak üzere,üç günü oruçlu geçirirse kendisine (tuttuğu her güne karşılık) iki sene,(başka bir rivayette;)yediyüz sene,(diğer bir rivayette ise;) dokuzyüz sene ibadet (sevabı) yazılır.”
Hadis-i Şerif (Taberânî, el-Evsat,No:1810, 2/468).

“Recebin ilk perşembesini oruçla geçireni cennete sokmak,ALLÂH-u TE’ÂLÂ üzerine bir hak olur”
Hadis-i Şerif (Safûrî Nüzhetü’l-mecâlis, 1/138).

Sahabe-i Kiram’dan bir zat Peygaber Efendimiz (s.a.v) gelerek Ya Rasulullah ben bütün bir ay’ı oruç tutamam deyince Kainatın Efendisi (s.a.v.) şöyle buyurdu;

“Ondan ilk günü,ortasındaki günü ve kendisinden son günü (başında ortasında ve sonunda) tut ki,o zaman muhakkak sana,tamamını tutanın sevabı verilecektir”
Hadis-i Şerif (Safûrî Nüzhetü’l-mecâlis, 1/141).

Bir kere Rasullullah (s.a.v.)’e recebin orucundan aciz kalanın ne yapacağı sorulduğunda;

“Her gün bir pide sadaka ver”buyurdu.Onuda bulamazsa ne yapabileceği sorulunca; “O zaman; ‘Kendisinden başkasını tesbih (ve tenzih) caiz olmayan Zat’ı tesbih ederim.Ululuk,kendisine ait olan ve kendisi ona layık olan Zat’ı tenzih ederim’der”buyurdu.
(Safûrî Nüzhetü’l-mecâlis, 1/139)

.

Seyyidül’l-istiğfar (istiğfarların efendisi) şudur;

‘Ey ALLAH’ım!Benim Rabb’im Sensin.Senden başka hiçbir ilah yoktur.Beni sen yarattın.Ben senin kulunum.Ben gücümün yettiği kadar Senin ahdin ve va’din (sözün ve müjden) üzere sabitim.Ben, Senin ihsan ettiğin nimetlerini itiraf ediyor,günahlarımı da itiraf ediyorum.Öyleyse beni mağfiret eyle!Şu muhakkak ki,günahlar Senden başkası bağışlayamaz.Ben yaptığım şeylerin şerrinden sana sığınıyorum.’

İnsan akşama girerken bu duayı okuduğu zaman,o gece ölürse cennete girer yahut cennet ehlinden olur.Bu duayı sabaha girerken okuduğu zaman da, o günde ölürse,o da cennet ehlindendir.”
Hadis-i Şerif (Buhari,De’avât:15 7/150;Ebu Dâvûd,Edeb,110).

Ali el-Kari (Rahimehullah)’ın bir şeyhinden naklettiğine göre;

Receb ayında: “Bütün günah ve isyanlarımdan dolayı,celal ve ikram sahibi olan ALLAH-u TE’ALA’dan mağfiret talep ederim” şeklinde çokça yapılmalıdır.
(Ali el-Kari, Risale fi fedail-i receb el-mürecceb,Resail-ü Ali el-Kari, varak:57)

Her kim Recebde,bir kere İhlâs (Kul hüvallahü ehad) okusa,ALLÂH-u TE’ÂLÂ onun elli senelik günahını bağışlar”
Hadis-i Şerif(Enîsü’l-celîs,sh:195).

Hannâtî (Rahimehullah) şöyle demiştir:

“Her kim,recebin her günü bir tane bile İhlâs Sûresi okusa,onbin deve yükü kağıda sahip olur ki,göklerin ve yerin tüm sakinleri,ellerinde altın kalemlerle toplanıp o İhlâs’ın sevabını o kağıtlara yazarlar..

“Gazâli (Radıyallâhu Anh) “en-Nasîha” isimli eserinde şöyle demiştir.”Her kim günde yüz kere:”Bismillahirrahmanirrahim ve la havle ve la kuvvete illa billahil aliyil azim” ile başlayarak İhlâs okursa,ebedi fakirlik yüzü görmez ve her zalim yöneticinin şerrinden kurtulur”.
(Safûrî Nüzhetü’l-mecâlis, 2/90)

“Her kim receb ayında (yalan,gıybet ve iftira gibi haramlardan) dilini korursa ALLÂH ona,Münker ve Nekîr’in sorguları anında huccetini telkin eder (cevabını öğretir)”
Hadis-i Şerif (İbni Asâkir,Târîh-u Medîneti Dımeşk,No:5121, 43/291-292)

“Her kim recebin ilk perşembesini oruçlu geçirir, sonra cuma gecesi olan o gece akşamla yatsı arasında, on iki rekat kılar, her rekatta, bir Fâtiha, üç Kadir Sûresi, on iki kere de İhlâs Sûresi okuyup her iki rekatta bir selam verirse, namazını bitirince:

Allahümme salli alaa muhammedinnebiyyil ümmiyyii ve alaa alihi ve sellim

‘Ey Allâh! Nebiyy-i Ümmî olan Muhammed’e ve âline salât eyle’ diye yetmiş kere bana salât okur, sonra secdeye kapanarak, secdesinde:

Subbuuhun Kudduusun Rabbul melaaiketi verruuh

‘Allâh-u Te‛âlâ bütün noksan sıfatlardan son derece münezzehtir, mukaddestir. Meleklerin ve Rûhun (Cebrâil’in),Rabbidir’ diye yetmiş kere tesbihte bulunur, başını kaldırdıktan sonra, (iki secde arasında otururken) yetmiş kere:

Rabbiğfir verham ve tecaavez amma te’lemu fe inneke entel azizül e’zamu

‘Ey Rabbim! Bağışla ve acı! (Benim günahlarımla ilgili)bildiklerin(e ceza vermek)den geç. Şüphesiz ki, en ulu ve yüce olan Sensin ancak Sen’ der. Sonra ikinci secdeye vararak birinci secdede söylemiş olduğunun benzerini tekrar eder de, bitiminde Allâh-u Te‛âlâ’dan mura-dını isterse, dileği muhakkak yerine getirilir.”